جلسۀ نهم: مردان مرد، زنان زن

ما والدین و فرزندانمان باید با دو مقوله آشنا شویم:
الف) اصل زحمت‌دادن به بدن و پرهیز از خواب زیاد؛ بدان معنا که در ایام تعطیل، نظام فیزیولوژیکی خواب خانواده را تغییر ندهیم.
ب) اهمیت روزه‌داری و اهتمام‌ورزی در به‌جای‌آوردن این عبادت؛ بدان معنا که روزه را مختص ماه مبارک رمضان ندانیم و در ماه‌های دیگر نیز متناسب با توانمان روزه بگیریم.
یکی از مسائل مهم در تربیت فرزندان، این است که آنان را شکم‌پرست بار نیاوریم و به دیگر سخن، بیش‌ازحد برای خوردن، اهمیت قائل نباشیم.
دیگر مسئلۀ دارای اهمیت، تمرین‌دادن فرزندان برای صبرکردن است؛ بدان معنا که اگر مثلاً در فضای بیرون از خانه، تشنه شدند، یاد بگیرند قدری صبر کنند تا آب برایشان فراهم شود.
براساس آمارهای موجود، به‌ازای هر صد مقالۀ علمیِ نگاشته‌شده دربارۀ غم، یک مقالۀ علمی با موضوع شادی نوشته شده است. یکی از مهم‌ترین هدف‌های موردنظر از علم روان‌شناسی، حل‌کردن مشکلات انسان است؛ چنان‌که طی پنجاه سال گذشته، این علم در تشخیص و درمان بیماری‌های روحی، بسیار موفق بوده؛ ولی از آن سوی، تمرکز بر بیماری‌های روانی بدان معناست که در این علم، یافتن دلیل شادی انسان، کمتر موردتوجه بوده است.
مهم‌ترین علت‌های خوشبختی ازنگاه عامۀ مردم بدین شرح‌اند:
الف) پول: در حال حاضر، قدرت خرید مردم نسبت‌به پنجاه سال گذشته به‌میزانی زیاد افزایش یافته؛ ولی سطح رضایتشان از زندگی هیچ تغییری نکرده است. وقتی افراد فقیر، قدرت خرید به‌دست می‌آورند، افزایشی چندان چشمگیر در شادی آن‌ها مشاهده نمی‌شود. میزان خوشبختی‌ای که غالباً تصور می‌کنیم درپی کسب ثروت حاصل می‌شود، بیشتر از خود پول در خوشبختی و شادی مؤثر است. انسان‌های مادّی‌گرا معمولاً چندان خوشبخت و شاد نیستند.
ب) ازدواج: نتایج پژوهش صورت‌گرفته در مرکز نظرسنجی آمریکا دربارۀ ۳۵هزار آمریکایی درطول سی سال نشان می‌دهد چهل درصد از افراد متأهل، خود را خوشبخت دانسته‌اند؛ حال آنکه ۲۴ درصد از افراد طلاق‌گرفته یا بیوه گفته‌اند بسیار خوشبخت‌اند؛ بدین ترتیب می‌توان نتیجه گرفت که ازدواج، فارغ از پول و سنّ‌وسال، موجب دستیابی به احساس خوشبختی می‌شود و به دیگر سخن، یکی از مهم‌ترین عوامل انگیزه‌بخش و خوشبختی‌آور است.