جلسهٔ چهاردهم: تجربه‌های زندگی مهدوی

امام زمان- أَرواحُنا فِداه- در توقیعی خطاب به یکی از مراجع تقلید بزرگ شیعیان به‌نام سید ابوالحسن اصفهانی از او خواسته‌اند همواره در دسترس مقلِّدانش و برای آنان سهل‌الوصول باشد، تعامل خویش با آن‌ها را افزایش دهد و در گره‌گشایی از کارها و برآوردن نیازهایشان بکوشد؛ سپس تصریح فرموده‌اند که خود در این راه پرنشیب‌وفراز، یاریگر آن عالِم گرانقدر خواهند بود تا بتواند فرمانشان را به‌نحو احسن اجرا کند. حال می‌توانیم دایرۀ مخاطبان این خطاب و دستور مهدوی را توسُّع بخشیم و همۀ شیعیان ایشان را مشمول آن بدانیم و بر این اساس، پیام نهفته در کلام موردبحث را بدین شرح تفسیر کنیم: هرکدام از ما باورمندان به وجود شریف حضرت قائم- عَجَّلَ اللهُ تَعالیٰ فَرَجَهُ الشَّریف- در هر نقش و جایگاهی باید وظایف و تکالیفمان را هم خوب و کامل بشناسیم و هم به‌نحو احسن انجام دهیم تا از الطاف، توجهات، تفقدات و نصرت‌های مداوم و گوناگون حضرت ولیِ عصر- سلام الله علیه- به بیشترین میزان برخورداری یابیم؛ به دیگر سخن، شرط بهره‌مندشدن ما از نصرت حجت‌الله، وظیفه‌شناسی و حُسن عملکردمان در ساحت‌های مختلف زندگی و ارتباط با دیگر انسان‌هاست و درصورت تحقق‌نیافتن این شرط، طبعاً نصرتی نیز ازجانب ایشان واقع نخواهد شد.