برای قرارگرفتن درزمرۀ بهترین اعوان و انصار امام عصر- أَرواحُنا فِداه- باید در هر جایگاه، ساحت و میدان (اعماز همسر، پدر، مادر، حاکم جامعه، دانشجو، طبیب، مهندس و...) در انجامدادن وظایف و تکالیفمان به آن حضرت توجه کنیم و بهطور کلی، سبک زندگی نصرتمحور داشته باشیم. شیخ طوسی در کتاب شریف الأمالی از سلیمان بن مهران نقل کرده است که زمانی امام صادق- علیه السّلام- برای جمعی از پیروانشان سخن میگفتند و یکی از موارد مهمی که به آنان تذکر میدادند، این بود که همواره بکوشند تا زینت اهلبیت- علیهم السّلام- باشند؛ نه مایۀ ننگوعارشان. همۀ ما شیعیان باید این تذکر را سرلوحۀ اعمال و رفتارهایمان قرار دهیم و در امور گوناگون زندگیمان چنان عمل کنیم که موجب آراستگی و فخر و مباهات آن بزرگواران باشیم. با توجه به این روایت درمییابیم امامزمانیبودن، چیزی فراتر از خواندن دعای فرج یا ندبه و حضوریافتن در مراسم نیمۀ شعبان است و برای تحققبخشیدن این ویژگی شایسته در وجود و شخصیت خود باید مشخصاً حیات و تجربۀ مهدوی داشته باشیم. ما شیعیان مانند آویزههایی هستیم که بر گردن معصومان- علیهم السّلام- و بهویژه امام زمانمان آویخته شدهایم و تمام اعمال و رفتارهایمان بهپای ایشان نوشته میشود؛ بنابراین، اگر انسانهایی صالح و شایسته باشیم، وجود شریفشان را به خود میآراییم و در غیر این صورت، مایۀ شَین و شرم آنان خواهیم شد.