جلسهٔ بیست و نهم: مدرسۀ غدیرآگاهی

یکی از مهم‌ترین شرایط اقتدا به امام در نماز جماعت، قرارگرفتن پشت‌سر ایشان است؛ به‌گونه‌ای که مراحل نمازگزاردن امام برای مأموم، مشخص باشد. درصورت زیادشدن فاصلۀ مأموم با امام یا قرارگرفتن او جلوتر از ایشان، فرایند اقتدا دچار اشکال خواهد شد. همسانیِ فعل مأموم و امام در نماز جماعت، شرط دیگری است که در این سازوکار نباید از آن غفلت کرد. دین‌داری‌ای که خداوند متعال به ما تکلیف کرده است ازطریق اتّباع و اطاعت از امام مفترض‌الطاعة و اقتدا به او، آن را تحقق بخشیم، چیزی درحد توان ماست؛ نه آن شکل عالی‌ای که امیرالمؤمنین- علیه السّلام- و دیگر معصومان- سلام الله علیهم- بدان توفیق یافتند؛ اما درعین حال، مأموم باید در سامانۀ دین، متناسب با میزان توانایی‌اش، در جمیع امور خود به امام اقتدا کند و همواره بکوشد تا با ورع، عفت، اجتهاد و سداد خویش به‌نحو احسن، یاریگر مقتدایش باشد.