مولاباوری و التزام به فرمانبرداری از امام موجب میشود فرد مکلف درزمرۀ دینداران قرار گیرد و راهنما و دلیلی ازجانب خداوند متعال در مسیر دینداری داشته باشد. در ادبیات دینیِ ما امامت و ولایت، چنان ارزش و جایگاهی دارد که «مفتاح» ورود به سرزمین بندگی نامیده شده است و بدون آن، بندگی، هیچ معنایی نخواهد داشت. منظور از دلیلبودنِ امام، آن است که به دلالت ایشان، عبادتهای ما موردقبول خالق یکتا واقع خواهند شد و رضایت الهی را جلب خواهند کرد. دیگر ثمرۀ باور به امامت و وجوب اطاعت از حجتالله، آن است که تنها درصورت تحققیافتن این شرط، اعمال ما در پیشگاه والای الهی پذیرفته خواهند شد.
ویدیو جلسهٔ نهم
صوت جلسهٔ نهم
00:00
00:00