جلسهٔ اول: مدرسۀ غدیرآگاهی

در تعریفی مختصر و مفید می‌توان غدیر را مساوی و هم‌معنا با امامت دانست؛ به همین سبب، در مباحث غدیری به امامت به‌مثابۀ موضوعی بسیار مهم پرداخته می‌شود. درواقع، غدیر، جزئی از امامت است که از آن، ارادۀ کل می‌شود. امامت، مهم‌ترین مسئلۀ اختلاف‌برانگیز میان تمام فِرَق و مذاهب اسلامی از زمان وفات پیامبر- صلّی الله علیه و آله- تا امروز بوده است. در ادبیات دینیِ ما شیعیان امامیه، مقولۀ امامت (ولایت)، مهم‌ترین اصل ایمانی به‌شمار می‌آید؛ حال آنکه اهل سنت، این مسئله را فرع می‌انگارند. در نخستین گام از بحث دربارۀ غدیر و امامت، لازم است مقولۀ امامت را به‌روشنی تعریف کنیم تا بتوانیم براساس این تعریف، مطالب بعدی را پی گیریم. دربارۀ امامت، تعریف‌های مختلفی از مواضع گوناگون بیان شده که از مجموع آن‌ها می‌توان به تعریفی دقیق و مُتَّفَقٌ‌علیه بدین شرح دست یافت: «اَلإِمامَةُ هِیَ الوِلایَةُ الکُلّیَةُ الإِلهیَّةُ خِلافَةً عَن النَّبیِّ»؛ یعنی: «امامت عبارت است از ولایت کلیِ الهی به جانشینی از پیامبر». همان‌گونه که این تعریف نشان می‌دهد، امام نه‌تنها بر انسان‌ها، بلکه بر تمام ماسوی‌الله، ولایت کلیۀ شامل دارد و این ولایت به جانشینی از پیامبر- صلّی الله علیه و آله- به او رسیده است.