جلسهٔ پانزدهم: نان و نمک

تمام آنچه ما شیعیان پس‌از یک ماه عبادت، در عید سعید فطر انجام می‌دهیم، دارای پیوندی استوار با وجود مقدس امام زمان- عَجَّلَ اللهُ تَعالی فَرَجَهُ الشَّریف- است. یکی از مهم‌ترین آداب عید فطر، خواندن دعای ندبه است که توسط آن با حجت‌الله- أَرواحُنا فِداه- ارتباط و اتصال می‌یابیم تا آن حضرت، طاعات و عباداتمان را به پیشگاه خالق بی‌همتا برسانند. نماز عید فطر را باید با نیت تعجیل در فرج صاحب‌الزمان- سَلامُ اللهِ عَلَیهِ- بخوانیم تا پس‌از ظهور آن حضرت به حقیقت و لذت واقعیِ عباداتمان پی ببریم. در قنوت این نماز پربرکت با خواندن فراز «أَللّهُمَّ إِنّی أَسأَلُکَ خَیرَ ما سَأَلَکَ مِنهُ عِبادُکَ الصّالِحونَ» از خدا فرج حضرت قائم- عَجَّلَ اللهُ تَعالی فَرَجَهُ الشَّریف- را به‌عنوان بهترین خواسته‌ای طلب می‌کنیم که بندگان صالحش، یعنی معصومان- علیهم السّلام- آن را از درگاه الهی مسئلت می‌فرمودند؛ همچنین با خواندن فراز «وَ أَعوذُ بِکَ مِمّا استَعاذَ مِنهُ عِبادُکَ الصّالِحونَ»، مانند بندگان صالح خالق یکتا از شر شیطان رجیم و طولانی‌شدن غیبت امام عصر- سَلامُ اللهِ عَلَیهِ- به خدا پناه ببریم. درمجموع، هرچقدر ارتباط و اتصال ما شیعیان با وجود شریف حضرت ولیِ عصر- أَرواحُنا فِداه- در روز عید فطر، محکم‌تر باشد، عیدانه‌های بیشتر و بهتری نصیبمان خواهد شد.