جلسهٔ دهم: نان و نمک

در بحار الأنوار، روایتی بدین شرح با مضمون سخن‌گفتن خداوند متعال با حضرت موسی- علیه السّلام- وجود دارد که درنهایت با امام زمان- عَجَّلَ اللهُ تَعالی فَرَجَهُ الشَّریف- پیوند می‌یابد: «قالَ أَبومُحَمَّدٍ العَسکَریُّ- عَلَیهِ السَّلامُ: "قالَ عَلیُّ بنُ الحُسَینِ- عَلَیهِ الصَّلاةُ وَ السَّلامُ: أَوحَی اللهُ- تَعالیٰ- إِلیٰ موسیٰ: حَبِّبنی إِلیٰ خَلقی وَ حَبِّب خَلقی إِلَیَّ. قالَ: یا رَبِّ! کَیفَ أَفعَلُ؟ قالَ: ذَکِّرهُم آلائی وَ نَعمائی لِیُحِبّونی. فَلَأِن تَرُدَّ آبِقاً عَن بابی أَو ضالّاً عَن فِنائی، أَفضَلُ لَکَ مِن عِبادَةِ مِائَةِ سَنَةٍ بِصیامِ نَهارِها وَ قیامِ لَیلِها. قالَ موسیٰ: وَ مَن هذا العَبدُ الآبِقُ مِنکَ؟ قالَ: اَلعاصیُ المُتَمَرِّدُ. قالَ: فَمَن الضّالُّ عَن فِنائِکَ؟ قالَ: اَلجاهِلُ بِإِمامِ زَمانِهِ تُعَرِّفُهُ وَ الغائِبُ عَنهُ بَعدَما عَرَفَهُ الجاهِلُ بِشَریعَةِ دینِهِ تُعَرِّفُهُ شَریعَتِهِ وَ مایَعبُدُ بِهِ رَبَّهُ وَ یَتَوَصَّلُ بِهِ إِلیٰ مَرضاتِهِ". قالَ عَلیُّ بنُ الحُسَینِ- عَلَیهِما السَّلامُ: "فَأَبشِروا عُلَماءَ شیعَتِنا بِالثَّوابِ الأَعظَمَ وَ الجَزاءِ الأَوفَرَ"». این روایت، بیانگر آن است که ازنظر خداوند متعال، موسای نبی می‌تواند وسیله و واسطۀ ایجاد محبوبیت میان او و بندگانش باشد. آن حضرت برای محبوب قراردادن خدا در قلب مردمان باید نعمت‌های الهی را به آنان یادآوری کند. ازمنظر پروردگار یکتا اگر موسی موفق شود بنده‌ای را که از خدا روی گردانده و گمراه شده است، نزد او بازگردانَد، پاداش این کارش از ثوابی که دراِزای بیش‌از صد سال عبادت‌کردن برای بندگان درنظر گرفته می‌شود، بیشتر خواهد بود. در این روایت تصریح شده است بندۀ روی‌گردانده از درگاه خدا کسی نیست جز او که امام زمانش را نشناسد و به دین او جاهل باشد و باوجود اعتقادداشتن به شریعت، خدا را عبادت نکند تا به رضای او دست یابد. با توجه به محتوای این روایت، چنانچه علما در شناساندن امام عصر به شیعیانشان و استحکام‌بخشیدن ارتباط میان آن حضرت با آنان تلاش کنند، پاداش فراوانی از خداوند متعال دریافت خواهند کرد. بهترین عبادت‌ها آن چیزی است که با وجود مقدس امام عصر به‌عنوان افضل مخلوقات و والاترین نعمت‌ها مرتبط باشد و انسان دارای کیاست، کسی است که بتواند این عبادت را بیابد و در به‌جای‌آوردن آن اهتمام ورزد. اگر هریک از ما بیش‌از پیش به امام زمانمان متوجه و متذکر باشیم، درواقع، به بهترین نعمت الهی توجه کرده‌ایم و از این رهگذر، خدا را بیشتر دوست خواهیم داشت.