جلسۀ ششم: شرح نهج البلاغه

در فرایند تعامل و ارتباط با انسان‌ها فرض بر این است که اگر در فردی یک صفت و خصلت خوب و شاخص یافتیم، باید انتظار داشته باشیم مشابهات آن را نیز در وجود او مشاهده کنیم. صفات خوب و شاخص، ویژگی‌هایی دارند که آن‌ها را از صفت‌های دیگر متمایز می‌کنند. نهادینه‌شدن صفات موردبحث و تربیت صحیح در وجود شخص، روندی تدریجی دارد و در کوتاه‌مدت محقق نمی‌شود. فردی که دارای چنین اَبَرصفت‌هایی است، شایستگی لازم برای انتخاب‌شدن به‌‌عنوان همسر و شریک زندگی را دارد. این صفات شاخص و کلیدی ازنوع فرازَمانی و فرامَکانی هستند و خداوند متعال و حجت‌های او بهترین مرجع برای تعیین آن‌ها به‌شمار می‌آیند. مهم‌ترین صفت‌های شاخصی که شایسته است انسان‌ها وجود خویش را به آن‌ها بیارایند، عبارت‌اند از: صدقُ الحدیث، رعایت حق‌الناس، اَلخوفُ من الله، ترکُ الغضب، حُسن خُلق و تقوا.