جلسۀ چهارم: شرح نهج البلاغه

برخی اندوه‌های ما انسان‌ها قابل قبول و برخی دیگر مردود هستند. مهم‌ترین چیزی که باید بسیار مراقب آن باشیم، دین ماست. چنانچه دینمان سالم بماند و آسیبی نبیند، نباید خود را درگیر شکست‌ها و ناکامی‌هایمان کنیم و بابت آن‌ها افسوس بخوریم؛ زیرا تأسف و اندوه بی‌‌فایده، فاقد توجیه عقلانی است. از آن سوی، اگر چیزی به‌دست آوردیم، نباید به خود مغرور شویم و دیگران و خدا را فراموش کنیم. خودرأیی، معیاری مناسب برای سنجش ایمان یا نفاق افراد در کانون خانواده است. اصولاً نظر انسان خودرأی هیچ ارزشی ندارد؛ زیرا او به دیدگاه‌های دیگران توجهی نمی‌کند. استبداد، سبب بروز خطا می‌شود و خطر و نابودی را برای انسان درپی دارد.