جلسۀ سوم: مردان مرد، زنان زن

در جلسه قبل، مهم‌ترین ویژگی‌های زنان و مردان شایسته و واقعی را برشمردیم. حال، این سؤال مطرح می‌شود که آیا ما صرفاً این خصوصیات را درحد کلام و نظریه می‌پذیریم یا اینکه حقیقتاً به آن‌ها باور داریم. در پاسخ به این سؤال می‌توان گفت که گاه این خصوصیات به مذاق برخی از ما چندان خوش نمی‌آیند و عملاً به تحقق‌بخشیدن آن‌ها در زندگی و رفتار خویش چندان تمایلی نداریم. برای دستیابی به یقین و اعتقاد استوار در این حوزه، بهترین کاری که می‌توانیم انجام دهیم، آن است که این ویژگی‌ها را ازمنظر قرآن کریم و نیز احادیث و روایات معصومان- علیهم السلام- که به دست ما رسیده است، بررسی کنیم تا از این رهگذر، به مزیت‌هایشان پی ببریم و براساس باوری محکم‌تر، آن‌ها را در تربیت فرزندانمان به‌کار گیریم.
شایان ذکر است که هرگونه کوتاهی در به‌جای‌آوردن وظایف مادرانه و پدرانه برای رسیدن به خواسته‌ها و هوس‌های خودمان، مصداق ناشکری به درگاه پروردگار متعال بابت نعمت وجود فرزندانمان قلمداد می‌شود؛ بنابراین باید در سراسر زندگی و عملکرد خویش، نظام وظیفه‌محور را به‌جای نظام هوس‌محور حکم‌فرما کنیم تا به‌عنوان والدینی شایسته و وظیفه‌شناس، مهم‌ترین مسئولیتی را که خالق یکتا برعهدۀ ما گذاشته است، به‌نحو احسن انجام دهیم و در پیشگاه او سربلند باشیم.