جلسۀ نوزدهم: من کیستم؟

هرچقدر ارتباط ما با دیگران بیشتر باشد، بیشتر به چالش کشیده می‌شویم.
برای رشد کورتکس مغز که مرکز اراده است، باید کارهایی انجام دهیم که خلاف عادتمان هستند.
یکی از اصول کلی برای حل‌کردن مشکلات، انعطاف‌پذیری است. با اطمینان کامل می‌توان گفت هرقدر انعطاف‌پذیرتر باشیم، موفق‌تر خواهیم بود. نباید اجازه بدهیم مشکلات به‌راحتی بر ما غلبه کنند؛ بلکه باید ازطریق انعطاف‌پذیری سعی کنیم بر آن‌ها فائق آییم.
کسی که به‌رغم کم‌بودن اطلاعاتش دارای مهارت‌های زیاد است، در مواجهه با بحران‌ها و مشکلات گوناگون در زندگی‌اش ترس کمتری دارد. برای غلبه بر بحران‌ها باید مدیریت ذهن داشته باشیم و به دیگر سخن، بر تهدیدها متمرکز شویم. بدین منظور، مشاوران مهارت‌هایی را براساس نقاط ضعف و قوّت افراد به آنان آموزش می‌دهند. تهدیدها سکوی پرش و ارتقای ما در آینده هستند و ازطریق خلاقیت می‌توان آن‌ها را دفع کرد.
درخصوص شکست‌هایمان به‌جای اینکه از فکرکردن به آن‌ها بهراسیم و گریزان باشیم، بهتر است آن‌ها را بستر و فرصتی برای پیروزشدن در آینده قرار دهیم.
همۀ ما فیلترها و طرح‌واره‌هایی در ضمیر ناخودآگاهمان داریم. شایان ذکر است که در اینجا منظور از واژۀ «ناخودآگاه»، «بدون توجه» است و نباید آن را «بدون اراده» معنا کنیم؛ زیرا اگر «ناخودآگاه» را «بدون اراده» معنا کنیم، وارد مقولۀ جبر خواهیم شد. هرچقدر این طرح‌واره‌ها در زندگی ما قوی‌تر باشند، مطلق‌اندیش‌تر می‌شویم. هدف از تشکیل طرح‌واره‌ها برآوردن نیازها با استفاده از آن‌هاست. طرح‌واره‌ها در دوران کودکیِ ما ریشه دارند؛ اما اگر بی‌حساب‌وکتاب رشد کنند، مقاومت ما درمقابل تغییر را ازبین می‌برند و بدین ترتیب، موجب ابتلای ما به افسردگی می‌شوند.
برای مدیریت‌کردن مسائل و مشکلاتمان باید عالِم به زمان خود باشیم؛ زیرا کسی که عالِم به زمان خود باشد، از همه چیز باخبر است و شبهات به او رو نمی‌کنند.
درطول زندگی، همواره باید در مسیر درست حرکت کنیم و بکوشیم دربارۀ هر چیزی در زمان و مکان مناسبش با کمترین آسیب تصمیم
 بگیریم.