جلسۀ هفدهم: من کیستم؟

ما می‌توانیم فرزندانمان را راهنمایی کنیم؛ اما هرگز اجازه نداریم چیزی را به آن‌ها تحمیل کنیم و صرفاً باید قدرت به‌چالش‌کشیدن آنان را داشته باشیم.
برای پیشگیری از بحران هویت می‌توان از راهکارهایی بدین شرح استفاده کرد:
- تقویت مهارت خودآگاهی؛
- کسب مهارت تفکر انتقادی؛
- زندگی‌کردن با مردم و نه برای آنان؛
- هدفمندبودن؛
- تصویرسازی از آیندۀ خود؛
- افزایش‌دادن اعتمادبه‌نفس؛
- ارزش قائل‌بودن برای تربیت.
یکی از مسائل مهم درحوزۀ هویت‌یابی آن است که راهکارهایی را برای تبدیل‌کردن تهدیدها به فرصت‌ها پیدا کنیم. در این زمینه، سؤالی اساسی بدین شرح مطرح می‌شود که چرا فرصت‌هایی را که در زندگی به ما داده شده‌اند، نمی‌بینیم. در پاسخ به این سؤال می‌توان گفت علت این مسئله، پنهان‌بودن فرصت‌ها از نگاه ماست که سبب می‌شود درکی صحیح از آن‌ها نداشته باشیم و برای رسیدن به آن‌ها تلاش نکنیم. برای دستیابی به مهارت یافتن فرصت‌ها از دل تهدیدها باید همواره تمرین و تکرار داشته باشیم و در این راه، آهسته و پیوسته حرکت کنیم؛ زیرا این عمل، فرایندی تدریجی و نیازمند به زمان است.
معمولاً انسان‌ها از تغییرکردن بیزارند و به همین سبب، از پذیرفتن اطلاعات جدید اجتناب می‌کنند؛ حال آنکه ما باید به فرازونشیب زندگی خود علاقه‌مند باشیم و از شکست به‌عنوان پلی برای پیروزی استفاده کنیم. ما باید از اشتباهاتمان تجربه کسب کنیم؛ نه اینکه آن‌ها را شکست به‌شمار آوریم و از فکرکردن به آن‌ها گریزان باشیم.
تبدیل‌کردن تهدید به فرصت، یک فرایند تکنیکال محسوب می‌شود که در آن، تهدید یعنی رویدادی که بالقوه همراه با خطر است. درک صحیح فرصت‌ها باعث جداکردن آن‌ها از تهدیدها می‌شود.
برای به‌دست‌آوردن فرصت‌ها ابتدا باید باورهایمان را تغییر دهیم. بدین منظور، موارد ذیل ضرورت دارند:
الف) آمادگی برای پذیرش تهدیدها؛
ب) اقدام برای کسب فرصت‌ها.
برای تبدیل‌کردن تهدیدها به فرصت‌ها باید از واژگانی استفاده کنیم که بار معناییِ مثبت دارند؛ مثلاً به‌جای واژۀ «مشکل» که دارای بار معناییِ منفی است، از واژۀ «چالش» استفاده کنیم.