جلسهٔ سی و نهم: مدرسۀ غدیرآگاهی

در عصر حیات ما امام مفترض‌الطاعة مجعول، منصوب و منصوص ازجانب خداوند متعال، حضرت بقیّت‌الله- أَرواحُنا فِداه- است و اولویت و مولویتی که درخصوص امیرالمؤمنین- علیه السّلام- در رویداد غدیر ذکر و اثبات شد، درنهایت به وجود مقدس امام زمان- سلام الله علیه- ختم می‌شود. این نگاه و باور باید در تمام اعمال و رفتارهای ما شیعیان، چه در عصر غیبت و چه در دوران ظهور حجت‌الله نمود یابد و در عرصه‌های گوناگون زندگی‌مان آشکارا دیده شود. پیامبر- صلّی الله علیه و آله- در روایتی به انتساب امام عصر- عَجَّلَ اللهُ تَعالی فَرَجَهُ الشَّریف- به ایشان و شباهت تمام‌وکمال خَلق و خُلق آن امام والامقام به وجود شریف نبوی تصریح فرموده‌اند. براساس مضمون این روایت، چون نبی مکرّم اسلام- صلّی الله علیه و آله- و حضرت صاحب‌الزمان- سلام الله علیه- با یکدیگر شباهت تامّ دارند و هردوی ایشان امامان مفترض‌الطاعة هستند، می‌توان آنان را با هم قیاس کرد. با توجه به آنچه گفتیم، تمام اوصاف و ویژگی‌های رسول اکرم- صلّی الله علیه و آله- اعم‌از افتراض الطاعة و مجعول، منصوب، منصوص و مسدَّدبودن، درخصوص حضرت ولیِ عصر- أَرواحُنا فِداه- نیز صدق می‌کنند و منظور از شناخت امام، معرفت‌یافتن به این ویژگی‌های اوست. ما شیعیان باید تمام مباحثی را که درحوزۀ امامت می‌‌خوانیم و از آن‌ها آگاه می‌شویم، با وجود مقدس امام زمان- عَجَّلَ اللهُ تَعالی فَرَجَهُ الشَّریف- پیوند بزنیم تا از حالت عقیم‌بودن و بی‌سرانجامی خارج شوند و ثمراتشان را در دو عالم فانی و باقی مشاهده کنیم.