سالروز ولادت باسعادت امیر مؤمنان- علیه السّلام- فرصتی گرانمایه و بیبدیل است برای اینکه با آن حضرت پیمان ببندیم:
- آنگونه زندگی کنیم که مولایمان میپسندند و درعوض، ایشان فلاح ما را تضمین فرمایند.
- در جامعهای که سرشار از بیمهریهای فراوان به معصومان- علیهم السّلام- است، درحد توان خویش، هم در قلب و هم در افعالمان پای نام مبارک، ولایت و شعایر آن امام والامقام، و باور و ارادت به وجود شریفشان بمانیم، به ایشان متعهد باشیم، ذکر آن حضرت و سخنان گرانقدرشان را همه جا نشر دهیم و در هر جایگاه و موقعیتی قرار داریم، بهنام ایشان، وظایف خویش را بهنحو احسن بهجای آوریم.
- با توجه به اهمیتداشتن اخلاقیات برای امیرالمؤمنین- علیه السّلام- بکوشیم تعدادی از خُلقوخویهای ناپسندی را که در وجودمان داریم، ازبین ببریم و اخلاق نیک را جایگزین آنها کنیم.
- آفت افسردگی و پژمردگی را در وجودمان ریشهکن کنیم و شیعیانی سرزنده، امیدوار، و باورمند به وجود خداوند متعال و حجت او باشیم؛ زیرا - حضرت علی- علیه السّلام- دوست ندارند شیعیانشان افسرده و پژمرده باشند و این حالت مؤمنان را نشانۀ بیحرمتی به وجود شریف خویش میدانند.
درعین حال، از مولای متقیان- علیه السّلام- تمنا میکنیم:
- در دعاها و مناجاتهایشان با خداوند متعال، به ما شیعیان، نظر لطف داشته باشند و از پیشگاه الهی، رشد و تقویت اخلاق نیک در وجودمان را طلب فرمایند.
- هرقدر بیشتر به تعهدات خویش درقبال آن حضرت عمل کردیم، ایشان به همان میزان، توفیقات و برکاتمان را افزایش دهند و زندگیمان را چنانکه شایسته است، سروسامان بخشند.
- از پروردگار یکتا بخواهند ما را درزمرۀ انصار امام زمان- عَجَّلَ اللهُ تَعالی فَرَجَهُ الشَّریف- قرار دهد.