جلسۀ دوازدهم: شرح نهج البلاغه

ازمنظر امیرالمؤمنین- علیه السَّلام- ایمان، سه رکن دارد: معرفت به قلب، اقرار به زبان و عمل به ارکان. براساس این تعریف، نخستین گام ایمان، دستیابی به شناخت توسط قلب (عقل) است که خود، عالی‌ترین سطح ایمان به‌شمار می‌آید. در مرحلۀ بعد باید توسط زبانمان به این معرفت مبتنی‌بر عقل اقرار کنیم و درنهایت، ازطریق عمل‌کردن به این معرفت با استفاده از تمام اعضا و جوارحمان دین‌داریِ عملی را تحقق بخشیم. انتظار می‌رود فرزندی که در یک خانوادۀ مسلمان متولد می‌شود و بنابراین، خود نیز مسلمان است، در دوران بلوغ به رشد عقلی و درنتیجه، ارتقای معرفتیِ لازم برای ایمان‌آوردن دست یابد و در مسیر دین‌‌داری گام بردارد. اگر فرد باایمان، گناهی مرتکب شود، در لحظۀ ارتکاب آن گناه از قلمرو ایمان خارج خواهد شد و چنانچه در این زمان، مرگش فرارسد، وی بدون ایمان از دنیا خواهد رفت. لازمۀ بازگشت به مرتبۀ والای ایمان، توبه و استغفار است.