جلسۀ اول: عبک

بحث‌ها و توضیحاتی که دربارۀ فبک بیان شد، پُلی بود برای رسیدن به عبک (عقاید برای کودکان). یکی از سؤال‌های مهمی که درحوزۀ فبک مطرح می‌شود، آن است که آیا ما می‌توانیم در جایگاه مربّی و والدی که کودکش را به تربیت فبکی می‌‌سپارد، نگران او باشیم یا خیر. پاسخ این سؤال، قطعاً مثبت است و می‌توان بابت داشتن یک روش تربیتیِ کارآمد، بسیار خشنود بود. برای رفع این نگرانی و طی‌کردن مسیر فبکی به‌شکل راحت‌تر و ایمن‌تر، عبک باید به‌عنوان بازویی یاریگر درکنار فبک قرار گیرد. در فرایند عبک، آموزش‌دهی عقاید، اندیشه‌ها و باورها به کودکان در دوران قبل یا بعداز تربیت فبکیِ آنان صورت می‌گیرد. درحوزۀ عبک، سؤال‌هایی بنیادین بدین شرح مطرح می‌شوند:

1. آیا اساساً باید در دوران کودکیِ فرزندان به آن‌ها عقاید را بیاموزیم؟ در پاسخ به این سؤال می‌توان به متون دینی و ازجمله این حدیث گرانقدر از امیرالمؤمنین- علیه السّلام- استناد کرد که قلب کودک را همچون زمینی خالی دانسته‌اند که هرچه را در آن ریخته و کاشته شود، می‌پذیرد؛ بنابراین، دوران کودکی، فرصتی بسیار مناسب برای پرداختن به تربیت فبکی و عبکیِ فرزندان است و والدین باید نخستین کسانی باشند که اقدامات تربیتی را درخصوص فرزندان خویش انجام می‌دهند تا دیگر افراد و جریان‌ها فرصت کاشت بذرهای موردنظرشان در زمین ذهن این فرزندان را به‌دست نیاورند. درمجموع، فبک و عبک، لازم و ملزوم و به‌نوعی مکمل یکدیگرند و درکنار هم قرارگرفتن آن‌ها نتایج تربیتیِ بسیار ارزشمندی خواهد داشت.