نخستین و مهمترین اولویت مادر، همسر و فرزندانش هستند و پساز آن، او میتواند با استفاده از زمانبندیای منظم و حسابشده به امور دیگر بپردازد. برخلاف آنچه برخی تصور میکنند، در هیچ کجای شرع گفته نشده است که نگهداری از فرزندان، وظیفۀ مادر نیست. اگر مادری بعدها دریافت که خواسته یا ناخواسته در بهجایآوردن وظایف خویش درقبال فرزندانش قصور کرده، بهتر است بهجای آنکه بیهوده حسرت بخورد و به گذشته مشغول باشد، سعی کند مادربزرگ، مادرزن و مادرشوهر خوبی باشد. مادری که دچار مشکلات روحی و روانی است، برای اینکه وظایف مادرانهاش را بهنحو احسن انجام دهد، باید سعی کند مشکل خود را حل کند و به نشاط و حال خوب دست یابد. مادر بهشرط استفاده از تدبیرها و تمهیداتی میتواند با حفظ شغل خود، وظایف مادرانهاش را نیز انجام دهد.
ویدیو جلسۀ چهاردهم
صوت جلسه
00:00
00:00