جلسۀ نهم: وظایف مادری

در تربیت روانیِ فرزندان، محیط، نقشی مهم دارد و ازجمله مصداق‌های آن، خانواده، جامعه و دوستان را می‌توان نام برد. از زمان تولد تا 21سالگی فرزندان که شامل سه دورۀ هفت‌ساله است، مادر نقشی اساسی در رشد جسمی، روحی و روانی آنان ایفا می‌کند. مادر باید از سِیر رشد فرزند خویش در دوره‌های گوناگون زندگی‌اش آگاه باشد و در حل‌کردن مشکلات احتمالی‌ای که در این حوزه پیش می‌آید، بکوشد. گاه مادر باید اجازه بدهد فرزندش قدری از او فاصله بگیرد و دور شود تا به‌نحو احسن رشد کند. روان‌شناس اصلی در مقولۀ رشد و تربیت فرزند، مادر اوست و متخصص روان‌شناسی رشد در بهترین حالت، نقش مادریار را ایفا می‌کند. درحوزۀ روان‌شناسی رشد فرزندان، مادر باید در جنبه‌های شناختی، انگیزشی، روانی- فیزیولوژیک و رفتارهای اجتماعی، وظایف خویش را به‌نحو احسن انجام دهد.