مادر باید در وهلۀ نخست، نگاه راهبردیِ درستی به مقولۀ مادری داشته باشد تا سپس بتواند براساس این نگاه، بهدرستی در مسیر مادری پیش برود. اصل تساوی زن و مرد بهعنوان یکی از پایههای تفکر فمینیستی، مردود و فاقد چیدمان درست است. در بحث از وظایف مادری برمبنای آموزههای دین، اساساً فمینیسم و حتی نوع اسلامی آن، ناکارآمد و آسیبرسان به کانون خانواده است. مهمترین اولویت و بهتعبیری، حوزۀ استحفاظی مادر، تربیت فرزندان است؛ بنابراین، بانویی که ماندن در خانه و ایفاکردن وظایف اصلی خویش را بر دیگر کارها ترجیح میدهد، درواقع، اولویتهای خود را بهخوبی میشناسد و به وظایف اصلیاش کاملاً واقف و مقید است؛ برعکس، مادری که انجامدادن دیگر کارها را به ایفاکردن نقش مادرانهاش ترجیح میدهد، با هیچ دلیلی نمیتواند در پیشگاه خالق یکتا این قصور خود را توجیه کند. مادر میتواند در انجامدادن وظایف خویش درقبال فرزندانش از مادریاران (مانند شوهر، بستگان، مهدکودک و مدرسه) کمک بگیرد؛ ولی باید همواره بهخاطر داشته باشد که آنان نمیتوانند جای او را برای فرزندانش پر کنند و صرفاً نقش یاریرسانی و تسهیلگری را در این حوزه برعهده دارند. مادر باید وظایف خویش درقبال فرزندانش را با خرسندی و طیب خاطر انجام دهد و همواره بابت داشتن جایگاه والای مادری، شکرگزار خالق بیهمتا باشد.
ویدیو جلسۀ سوم
صوت جلسه
فایل های مرتبط
# | عنوان | دریافت |
1 | خلاصه وظایف مادری جلسه سوم | دریافت فایل |