پدربزرگ و مادربزرگ باید اعضای کوچک و بزرگ خانواده را از گنجینۀ پربار تجربههایشان بهرهمند کنند، از آهونالهکردنهای مکرر نزد آنان بپرهیزند و همواره به آنها امید بدهند. آنان بهشرط محبوب و مقبولبودن درمیان اعضای خانواده میتوانند در مواردی مهم و مشخص، درخصوص برخی مسائل به آنها تذکرهایی بدهند. معاشرت با فرزندان و خانوادههایشان نباید در پدربزرگ و مادربزرگ، احساس غبن و اتلاف وقت را ایجاد کند. آنان باید در تمام موقعیتها محرم رازهای اعضای خانواده باشند و در تعامل با آنها از اموری منفی مانند مطالبهگری و حرص و طمع بپرهیزند. همراهی با اعضای خانواده، پرهیز از شرمندهکردن آنان نزد همسران و فرزندانشان، سخاوتمندی، و عدالتورزی و پرهیز از تبعیض در محبتکردن به اعضای کوچک و بزرگ خانواده از دیگر ویژگیهای مهم پدربزرگ و مادربزرگ است.